ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΚΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ

-Όταν ψάλλουμε χορωδιακά δεν φωνάζουμε υπέρ το δέον. Δεν πρόκειται για διαγωνισμό για το ποιος έχει την πιο δυνατή ή την καλύτερη φωνή, αντιθέτως ο σκοπός είναι η επίτευξη ενός ομοιόμορφου-και συνεπώς όμορφου- ακούσματος, που σκοπό έχει να διεγείρει το θρησκευτικό συναίσθημα των ακροατών.

-Ειδικά για την ένταση, ούτε φωνάζουμε για να καλύψουμε τους συναδέλφους μας, ούτε ψάλλουμε άψυχα βασιζόμενοι στους άλλους. Παν μέτρον άριστον.

- Προσέχουμε την ορθοφωνία μας. Το «α» να είναι «α» όχι «ο» ούτε «ε» και ούτω καθεξής. Ψάλλουμε όπως μιλάμε, όχι παραμορφωμένα ή με τη μύτη.

-Γνωρίζουμε το μάθημα, μέλος και παραλλαγή, αλλά κυρίως εστιάζουμε στα λόγια του κειμένου, γιατί αν κατανοήσουμε το νόημα, εκφράζουμε ψάλλοντας καλύτερα τα νοούμενα. 

-Προσοχή στον χρόνο μας. Επειδή το χορωδιακό ψάλσιμο είναι ουσιαστικά συμψαλμωδία, πρέπει να είμαστε απόλυτοι στη διάρκεια των χρόνων ή των παύσεων που θα εκτελούμε. Σε αυτό βοηθάει πολύ η καταμέτρηση με απλό χρόνο (1 χρόνος=1 θέση+1 άρση)

-Επειδή οι χαρακτήρες εκτελούνται ποικιλοτρόπως, στην περίπτωση, που δεν έχουμε συμφωνήσει σε μία εκτέλεση, ψάλλουμε απλά χωρίς αυθαίρετα ποικίλματα. Γι' αυτό η αναλυτική γραφή είναι καταλληλότερη για χορωδία η οποία αποτελείται από ψάλτες που δεν έχουν την ίδια μουσική παιδεία.

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ

-Το ισοκράτημα γίνεται κυρίως στη βάση του τετραχόρδου, που κινείται το μέλος, ή συνεχόμενα στην βάση του ήχου, χωρίς συνεχείς αρμονικές εναλλαγές.

-Το ισοκράτημα είναι συμψαλμωδία και πρέπει να γίνεται με την εκφορά των συλλαβών του κειμένου και όχι με βόμβο (με κλειστό στόμα-μπους φερμέ) ούτε αναπαράγοντας ένα φωνήεν (αααα, εεεε).

-Το ισοκράτημα στις αναπνοές και τις παύσεις διακόπτεται μαζί με το μέλος και δεν συνεχίζει αυτόνομα ή κατά βούληση. Παράλληλα, μετά την παύση, δεν μπαίνει πριν το μέλος, αλλά ταυτόχρονα. Να ακούγονται όλες οι φωνές σαν μία.

-Οι ισοκράτες δεν πρέπει να φωνάζουν περισσότερο από τους ψάλτες, γιατί το ισοκράτημα είναι βοηθητικό στοιχείο που συνοδεύει το μέλος, δεν πρέπει να το καλύπτει.

-Το ισοκράτημα πρέπει να γίνεται με σιγουριά, πατώντας σταθερά στον φθόγγο, προσέχοντας να μη φαλτσάρουμε.

-Οι ισοκράτες οφείλουν να γνωρίζουν άπταιστα (παραλλαγή και μέλος) το ψαλλόμενο μάθημα.

-Οι ισοκράτες πρέπει να κρατάνε σταθερή την ένταση του ισοκρατήματος, χωρίς αυξομειώσεις που επηρεάζουν συνολικά την ένταση του ψαλλομένου μαθήματος.

-Το ισοκράτημα είναι σημαντικότατο, γιατί αναδεικνύει το μέλος. Είναι το άλας της χορωδιακής εκτέλεσης. Χωρίς ισοκράτες δε μπορούμε να μιλάμε για χορωδία.

 

ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΩΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑ: